Dit liedje gaan over eenzaamheid, over uitgestoken handen, die je uiteindelijk wel zelf moet pakken. Melodie House for sale van Margriet Eshuis.
Soms zit ik op de bank te wachten
Of er misschien nog iets gebeurt
Krijg ik nog een app of een mailtje
Dat mijn dag nog vrolijk kleurt
Of blijft het stil hier om mij heen
Zie ik niemand blijf ik alleenZe zeggen dat ik zelf kan kiezen
Dat je nooit eenzaam hoeft te zijn
Dat ik er op uit moet en moet praten
Ook al doet mijn hart zo’n pijn
Maar als ik dan iets delen wil
Zijn mensen doof, zijn echo’s stilIk ben niet van steen
Ik wil bloeien als een bloem
Ik ben niet van steen
Ik wil samen dingen doen
Het is zo moeilijk, zo lastig
Jou te vragen er te zijn
Een vriendschap, een maatje
Niet langer eenzaam zijnIk verman mij en ik haal diep adem
Zielig zijn, zo doelloos, heeft geen zin
Nog één keer kijk ik rond en weet het zeker,
dit is een nieuw begin
Dus ik pak mijzelf bij de hand
Zit niet langer aan de kantIk ben niet van steen
Ik zal bloeien als een bloem
Ik ben niet van steen
Wij gaan samen dingen doen
Het is heerlijk, zo prettig
Om er ook voor jou te zijn
Een vriendschap, mijn maatje
Niet langer eenzaam zijn
© 2019, Ernst Buning